Fırat abime...
20 şubat 2015 Cuma günüydü. Hiç unutmam abim hiç unutmam, yüzünü bile görmediğim sesini bile duymadığım birinin bana abi gibi hissettirdiğini.
O gün televizyonlarda sadece 5 dakika göründü yüzün “Ülkücü Şehit Fırat Yılmaz ÇAKIROĞLU” kimse bilmez nasıl yandı içimiz, kor düştü yüreklerimize, intikam ateşi ile yandı gözlerimiz. Seni bıçaklayan o şerefsiz kanı bozuk kaçtı dediler daha çok inat ettik. Özlem annenin yüzü hala gözlerimin önünde dimdik durdu tam istediğin gibi, yıkılmadı, yıkılttırmadık, yanında olduk gönül bağı kurduk anne yerine koyduk. Herkese dimdik ayağa kalkın dedik, kalkın şehidimiz var... Yüzünü ilk defa gördüğüm birine abi demek saçmalık değil “gönül bağıdır” ! Biz sana gönlümüzle bağlandık. Şimdi ne mi yapıyoruz? Senin uğruna canını feda ettiğin bu davayı senin gibi son damla kanımıza kadar taşımaya devam ediyoruz, Reisim, abim ... Ve sana söz Reisim sonunda ölümde olsa taşıyacağız , korkmayacağız, yıkılmayacağız... Yeminimizde de dediğimiz “Mücadelemiz son nefer , son nefes ve son damla kana kadardır .”
Selam söyle Reisim selam söyle... Kaşları çatık BAŞBUĞ’uma, selam söyle Önkuzu’ya acımıyordur inşallah ciğerleri, selam söyle İmamoğluna, selam söyle Halil ve Selçuğa ayrılmasınlar hiç. Selam söyle Kılıçkıran’a sızlamasın kurşun yerleri. Selam söyle şehitlerimize Reisim selam söyle, gözleri arkada kalmasın bu dava Turan’a kadar devam edecek. Bu arada unutmadan Reisim emanetin bize en güzel emanettir. Emanetine sahip çıkıyoruz, çıkacağız...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder