-TÜRK'ün ARSLANLARI- Kübra AYDIN

Aşk-ı derya bizim sevdamız

Ne gökler onu kucaklayabilecek

Kadar büyük

Ne de yeryüzü onu yerleştirebilecek

Kadar geniş

Her santiminde bir sızı bir keder

Dedelerimiz gibi olduk tek nefer

Ey gönül yan şimdi yanabildiğin kadar

Gençken faydan olur

Etme şimdi zulme karar

Yetmedi mi seni ikna etmeye bu kadar kan

Gel, gel hadi bir olalım

Göz pınarlarımızdan aksın yaşlar

Vatan deryasına

Öyle bir haykıralım ki mezarlar ayaklansın

Değil dünya kâinat inansın

Kükredi Türk’ün aslanları

Bak gördün mü

Yandı yine yürek mumları

Çınar ağacı gibidir Türk insanı

Sahiplendi mi toprağını

Afetler yağsa da üstüne kâr etmez

Gövdesinden olsa bile

Kökleri toprağını asla terk etmez

Biliriz çünkü vatan bizim, bizim kalacak

İşte bundandır gayemiz

Bu yüzden elimizde ki mızrak

Mızrak ki o geçmişinin zaferlerini taşıyacak

Fırladı mı gökler değil kararmış kalp

Kararan ülkeleri yaracak

Ah işte beni benden alan o ses

İrademi güçlendiren

Milli Mücadele aşkını yeniden filizlendiren

Dur ve dinle duyuyor musun

Kükredi  Türk’ün aslanları

Bak gördün mü

Yandı yine yürek mumları